بسم اللہ الرّحمن الرّحیم

حکیم سنائی رح: کا مناجات

ملکا ذکر تو گویم کہ تو پاکی و خدائی

نروم بجز آں رہ کہ تو آں راہ نمائی

ہمه در گاه تو جویم ہمه در گاه تو پویم » « ہمہ توحید تو گویم که
بتوحید سزائی

تو خدا وند یمنی تو خداوند یساری » « تو خداوند زمینی تو خداوند سمائی

بری از خوردن و خفتن بری از تہمت مردن » « بری از بیم و امیدی بری
از رنج و بلائی

بری از صورت رنگی بری از چوں و چرائی » « بری از عجز و نیازی بری
از عیب و خطائی

تو زن و جفت نجوئی تو خور و خفت نخواہی » « احدًا بے زن و جفتی ملکا
کام روائی

نہ نیازت بولادت نہ بفرزند تو حاجت » « تو جلیل الجبروتی تو امیر
الامراء

نہ سپہری نہ کواکب نہ بروجی نہ دقائق » « نہ مقامی نه منازل نہ
نشینی نه بیایی

ہمہ را عیب تو دانی ہمہ را عیب و تو پوشی » « ہمہ را رزق رسانی ہمہ
را جودعطائی

تو کریمی تو رحیمی تو سمیعی تو بصیری » « تو معزّی تو مذلّی ملک
العرش بجائی

تو علیمی تو حلیمی تو خیری تو نصیری » « تو نمائندہ فضلی تو سزاوار
خدائی

نہ بدے خلق تو بودی نہ بود خلق تو باشی » « نہ تو خیزی نہ نشینی نہ
تو کاہی نہ فزائی

تو غفوری تو شکوری تو رؤفی تو صبوری » « تو ودودی تو وجودي و تو از
عیب صفائی

تو حفیظی تو مجیدی تو مجیبی تو مقیتی » « تورشیدی تو قریبی تو وکیلی
تو ھدائی

نہ تواں وصف تو گفتن که تو در وصف نہ گنجی » « نہ تواں شرح تو کردن
که تو در شرح نیائی

احدًا لیس کمثلی صمدًا لیس کفضلی » « لمن الملک تو گوئی کہ سزاوار
خدائی

لب و داندان ناصر ہمہ توحید تو گوند » « مگر از آتش دوزخ بودش زود رہائی

یہ مناجات حکیم سنائی غزنوی رح : کا ہے مگر آخری شعر میں ناصر کی جگہ
اپنا نام لے سکتے ہیں

دراصل یہاں علّامہ سنائی غزنوی کا نام تھا ۔

 

محبت کی آتش

 

 محبت کی آتش جلادے خدایا » « شراب محبت پیلا دے خدایا

 تو
مطلوب میرا میں طالب ہوں تیرا » « مجھے تیرا عاشق بنادے خدایا

 تو
قادر ہے مطلق میں عاجز ہوں بے بس » « تری رحمتوں میں پناہ دے خدایا

تو مالک اور میں ہوں مملوک تیرا » « مجھے تیرا بندہ بنا دے خدایا

 گناہوں کی عادت چھڑا دے خدایا » « عبادت کی لذت
چکا دے خدایا

مری ہر خطا کو مٹا دے خدایا » « مجھے نیک انسان بنادے خدایا

دلوں سے کدورت مٹا دے خدایا » « ہم سے دو بچاے خدایا

گناہوں کی کشتی ڈبو دے خدایا » « محبت کی کشتی لگا دے خدایا

 عذاب
جھنم سے مجھ کو چھڑا کر »« مشرف بت بنادے خدایا

 اور
جنت میں تیری لقاء سے مشرف » « تری ہی کرم سے بنادے خدایا

مفتی دلاور حسین

 

 

***************************************

সুন্দর একটি আরবী মুনাজাত

 

 

 

 

بسم اللہ الرحمن الرحیم

  خانہ کعبہ کا مناجات

 خانہ کعبہ کامنظر اے خدا دیکھلا مجھے ۔  مکہ و شهرمدینہ دیکھنے کو دے مجھے

 وہ مقامات مبارک کی زیارت ہو نصیب ۔ جسمیں رحمتِ بے شمارا دیکھنے کو دے مجھے

 حاجیاں سب دیکھتے ہیں راہ میں غار حرا ۔ جسمیں حضرت مصطفی چپ کر بلاتے تھے تجھے

 خانہ کعبہ کو پہنچوں تلبیہ کہتے ہوئے ۔ استلام حجر اسود سے مشرف کر مجھے

خانه کعبہ کو پہنچوں پر عہد تازہ کرو  ۔ جسمیں انصار و مھاجر عہد کرتے تھے تجھے

اے خدا سیراب کردے آب زمزم سے مجھے ۔  ہاتھ اٹھاوں در پہ تیرے جب پلائے تو مجھے

در میان کوہ مردوہ والصّفادوڑ نے لگو ۔ اضطراب ہاجرہ میں دوڑنے کو دے مجھے

عشق لے کر حاضری ہو جب منی بازار میں ۔ مثل اسماعیں اس جا جان قربان ہو مجھے

شوق آتش سے تڑپتاہوں سدا میں بیقرار * حاضری شہر مدینہ کب نصیب ہو مجھے

گنبد خضرا دیکھادے روضہ اطھرمجھے ۔ در میان قبر ممبر گڑگڑانے دے مجھے

 روضۂ اقدس  دیکھا کر عشق میں دیوانہ دار ۔ مثل بو بکر و عمر عثمان علی یا رب مجھے

الله کا ایک ولی مولا کے شان میں کہاں ۔ مولا ! تو دل میں تو آتا ہے۔ پھر دماغ میں نہیں آتا

میں جان گیا ہوں میرے مولا ۔  تیری پہچان یہی ہے – سبحان الله کیا بات ہے ۔ 

سمجھ میں آئے تو بہت کچھ